نشسته بودم در دفتر کارم، و جلسه‌ای داشتم با شخصی که نمی‌شناختم!
مرد وزین و افتاده‌ای بود. کمی بیشتر که صحبت کردیم حس کردم، روحی استخوان‌دار و قوی دارد. کمکم در درون من احساس انقباض و بهم‌ریختگی ایجاد میشد، و هر چه بیشتر باور میکردم او بیشتر از من می‌داند و به آنچه می‌گوید داراست، حالت فشردگی درونم بیشتر میشد!
- ناگهان به خودم آمدم و دیدم بعله..
حالتِ درونِ من، علامت درجاتی از بیماری "خودشیفتگی" است که روح علوّ و برتری از آن منشاء می‌گیرد! اینکه من باید همیشه بهترین باشم!
※ من باید بسرعت تغییر موضع میداده و برخلاف میلم عمل میکردم.
- برخاستم و در کنارش نشستم، دستانش را گرفتم و گفتم از اینکه کسی را یافته‌ام که از من بیشتر می‌داند، خوشحالم!
کمکم می‌کنید تا این پروژه را بهتر به پایان ببرم؟
#یادمون_باشه :
☜ انقباض‌های درونی ما، علامت بیماری‌های درونی ما هستند!
باید هوشیار باشیم و به‌محض بروز علائم؛
۱ـ با توجه به موقعیتی که دچار انقباض شدیم، ریشه را در درون خودمان کشف کنیم، زیرا اگر ما دچار انقباضیم، دیگران مقصر نیستند، ریشه درون ماست.
۲ـ به‌سرعت برخلاف میل درونی‌مان عمل نموده و به اژدهایِ نفس، اجازه‌ی فربه شدن، ندهیم.
۳ـ هر چه بیشتر با خودمان مدارا کنیم، این اژدها خطرناک‌تر شده و قبل از همه "منِ انسانیِ" خودمان را می‌بلعد.
منبع : marefateyar . blogfa .com